vrijdag 27 mei 2011

Even een update van Annabelle.
Ik ben nu met de laatste rand bezig. Dit is zo'n leuk project dat ik sinds lange tijd een quilt in 1 keer af maak!
Groetjes Debby

maandag 16 mei 2011

Jawel! Dit is dan het begin van Phebe.
Ik ben met deze blokjes begonnen omdat ik dit het minst leuke vind van de quilt. En omdat het makkelijk is om in de tuin en in de zon te patchen. Maar wat een kleine blokjes zijn dit, zeg! En ik moet er 80 hebben. Gelukkig heb ik Annabelle nog voor de afwisseling :-)
Groetjes Debby

vrijdag 13 mei 2011

Leuk he? De Paducah Sun met de winnende quilt op de voorpagina.
Ik heb hem mee naar huis genomen als herinnering aan Paducah!
Gelukkig doet blogger het weer en kunnen we weer berichtjes plaatsen.
Groetjes Debby

dinsdag 10 mei 2011

Kijk hier; de buit van onze reis naar Paducah.
De stoffen,
de handige dingen,
En de boeken....
Je ziet, ik kan er voorlopig weer tegenaan:-).
Groetjes Debby

vrijdag 6 mei 2011

Een van de redenen van onze gecancelde vlucht was de tornado-watch. De staten om ons heen zijn dan ook flink geraakt. Bij ons was het water een probleem. Paducah ligt aan de Ohio-rivier die flink buiten haar oevers was gelopen. Daar hadden ze in Paducah al eens eerder last van gehad en dus hebben ze in de jaren '40 een muur neer gezet met gaten om doorheen te rijden. Nu het water zo hoog stond zijn die gaten afgesloten. Er werd mij verteld dat het water tot 1,5 a 2 meter hoog tegen de muur stond.
In de First Baptist Church werden de workshops gehouden en er stond een deel van de tentoonstelling.
Eleanor Burns had al haar stoffen in een tent opgeslagen en hield gratis quiltshows.

Geen superman maar Quiltman liep hier rond.In het Robert Cherry civic center hingen vooral antieke quilts. Ook stonden er verkopers met hun stands.
De foodcourt staat normaal gesproken bij het conventioncenter, maar dat was ondergelopen en dus moest ook de foodcourt een ander plekje zoeken: vlakbij het quiltmuseum.In het museum hingen ook prachtige quilts, maar daar mocht niet gefotografeerd worden.
Enne, natuurlijk Hancocks!!!!!!!!
Met een karretje naar binnen, alsof je in een supermarkt loopt! Je zoekt namelijk je rollen uit, zet ze in je wagentje en dan ga je naar de cuttingtable, oftewel de snijtafel. Dan snijd de dame er een stuk af. Je begrijpt ik was in stoffenhemel!!! Ik heb hier menig uurtje doorgebracht. En dat op nog geen 300 meter van ons hotel, heerlijk.Gelukkig hadden de andere dames van ons clubje niet zoveel stof gekocht en mocht ik wat bij hun in de koffer doen!
Groetjes Debby

woensdag 4 mei 2011

Deel 2: Op Woensdagochtend werden onze koffers gebracht en kon het feest beginnen!

Dit was ons hotel. Met ontbijt en om 17:30 elke middag snacks. Voor ons bijna een maaltijd, in amerika is alles groter!

Aangezien er overstromingen waren in het coventioncenter, moest er een deel van de show en de verkopers worden verhuisd naar andere locatie's. De shuttle bussen hadden allemaal een andere kleur en de daarbij behorende route. In het begin erg ingewikkeld. Ook was de wachttijd soms erg lang, zonde van onze shoptijd :-) .


Dit is de show in de Bubble.


Dit is de Bubble van buiten, een soort opgeblazen tent.

Je ziet, mijn interresse gaat naar applique quilts!!


Groetjes Debby



dinsdag 3 mei 2011

Hallo, Ik ben weer terug en nadat ik gisteren als een zombie de dag dag heb overleefd en na een nacht goed slapen, komt hier een verslag van de heenreis naar Paducah.



Het vliegtuig vertrok op tijd en na zo'n 9,5 uur vliegen kwamen we aan in Chicago.
We wisten dat we 8 uur moesten wachten op onze vlucht naar Paducah en na een lekker hapje eten wat handwerken en kletsen ging de tijd voorbij. Agnes, een van ons clubje, zag Kaye Wood, bekend van quilttv op verschillende zenders en internet. Zij moest ook mee met ons vliegtuig. Ongeveer een half uur voor inchecken werd onze vlucht geannuleerd !! Er was te veel onweer voor het kleine toestel. Wat nu? Kaye Wood en nog een paar amerikaanse dames wilde met een auto gaan. Dat zagen wij niet zitten na al een vermoeiende reis. Gelukkig waren er 2 amerikaanse dames die bij ons aansloten. Een van de dames , Jennifer, had haar laptop bij haar en begon meteen met het regelen van treinkaartjes voor de volgende ochtend. Zij woonde vlak bij Paducah. De andere dame, Marie, werkte in de stand van Superior Threads op de show. Dus namen we een hotel vlakbij het vliegveld en de volgende ochtend eerst met de bus, toen met een andere trein en uiteindelijkmet de Amtrack-trein 7 uur door amerika. In Carbinville stond de man van Jennifer ons op te wachten met z'n truck



en reed ons in nog een uur naar het vliegveld van Paducah om onze koffers op te halen. Ha, die waren er dus nog niet, en dus werden we naar ons hotel, DruryInn, gebracht. Na een paar nieuwe onderbroeken en shirtjes van de Walmarkt lagen we moe in onze bedjes na een reis van 43 uur!!!!!!


Groetjes Debby